Waar ik vandaan kom

Als tweede dochter in een gezin met 4 meiden groeide ik op in een dorpje in Brabant.

Mijn jeugd bracht ik er door en voor mijn studie in Eindhoven betrok ik een kamer binnen school, een internaat. Een heerlijke tijd heb ik er gehad. Weg van waar mijn jeugd zich gevormd had met niet altijd fijne ervaringen met mensen buiten het gezin.

Daar begint dan wel de vorming tot wie ik nu ben, kan ik nu zeggen.

Na mijn studie keerde ik terug naar het dorp.Ik trouwde en kreeg twee kinderen. Dit huwelijk heeft zeven jaar stand gehouden. 
Een echtscheiding volgde en al snel daarna begon ik mijn weg met een andere partner. Ook hij bracht twee kinderen mee en samen mochten we nog ouders worden van onze jongste. Een samengesteld gezin met vijf kinderen dus.

En nu

We hebben als ouders een pittige weg afgelegd. Het heeft ons dichter bij elkaar gebracht, maar ook daar waar we nu staan. Ik ben dan ook trots op ons gezin en hoe we hier gekomen zijn.

Niet alle kinderen zijn voor het geluk in de wieg gelegd. Zo heeft één van onze kinderen te kampen met de ziekte verslaving. Het heeft  ons heel veel  tijd gekost om dit te zien. Te ontdekken. En nu terugkijkend zijn er veel meer dingen helder geworden.

Als moeder ben ik ook naaste. Naaste van mijn geliefde kind. Veel rollen heb ik daarnaast ingevuld.  En elke rol had een eigen masker. Maar ik heb mogen leren om onderscheid te maken tussen moeder, mantelzorger, redder en hulpverleenster zijn. 
Dit heb ik kunnen doen door keuzes te maken. Dat waren zeker niet altijd de makkelijkste keuzes, maar wel keuzes die goed voor mij waren.
Moeder is wat ik weer kan en mag zijn. En die moeder ben ik.