Hoe kom je tot acceptatie?

Een vraag die ik geregeld krijg: 'Hoe kun je nou accepteren dat je kind in gebruik is ?' Dat is niet zomaar gedaan. Niet zomaar een gevoel dat je kan krijgen. Wat ik er voor gedaan heb is begonnen met het maken van andere keuzes.

Nadat ik langzaamaan opkrabbelde uit  mijn burn-out bleef er weinig te kiezen over. Het moest anders, dat hadden mijn lichaam en geest me wel duidelijk gemaakt.

“Zoek de natuur maar eens op” was het advies van mijn huisarts. En dat deed ik. Wie mij kent weet dat ik ook graag in gezelschap ben, dus ging ik op zoek naar een ‘wandelgroepje’. Dat vond ik al snel.

Karin wachtte me op, op de afgesproken plek. Ze is vindbaar onder 'Inspiratuur' en kent vele paden, wandelroutes in de omgeving. Een aantal keer per jaar wordt er gewisseld van startlocatie. Zo werd de dinsdagmiddag mijn wandelmiddag.

De natuur heeft me goed gedaan en bracht me langzaam weer wat licht. Energie ook. Die nieuwe energie heeft me ook ruimte gegeven om zelf te gaan nadenken over hoe ik verder kon en wat ik daarvoor nodig had.

De weerbaarheidstraining die ik eerder had gevolgd had me al wel wat inzichten gegeven, maar ik had verdieping nodig. Vooral verdieping in mezelf.

De vraag bleef: 'Wat kan IK doen'?

Voor mij kwam het antwoord in een training die ik later volgde.
Ik leerde dat ik zelf mijn ruimte moest gaan bewaken. Ruimte die nodig was (en nog steeds nodig is) om mijn energie beter te gaan verdelen. Vooral richting mijzelf. Niet meer alle energie aan mijn kind besteden.

Ik leerde welke rol ik op me had genomen. Want naast moeder bleek ik ook de reddersrol te hebben opgepakt. Onbewust was het er in geslopen.

Al deze inzichten heb ik onderweg gekregen. En het gebed van kalmte (dat ik jaren geleden al leerde kennen) werd me nog duidelijker.

'God grant me serenity to accept the things I cannot change, the courage to change the things I can and the wisdom to know the difference'.

Die eerste zin heb ik me eigen gemaakt. Ik heb deze herhaald, herhaald en nog eens herhaald.

Ik kan niet alles veranderen wat ik zou willen. Ik moest mijn verwachtingen gaan bijstellen en gaan doen wat ik wel kon. De situatie accepteren. En zelf een manier vinden hoe om te gaan met de situatie zoals deze is.